ارائه کارت هدیه بدترین روش کمک به نیازمندان است
به گزارش روابط عمومی شرکت ساختمانی بانک ملت، به نقل از خبرگزاری فارس، در پایان اسفند ماه 98 بنیاد مستضعفان تصمیم گرفت در راستای کمک معیشتی به دستفروشان پایتخت در بحران کرونا، به ارائه کارت‌های هدیه یک میلیون تومانی به بیش از ۴ هزار نفر از آنان مبادرت کند. اخیرا هم رئیس بنیاد مستضعفان اعلام کرده است که قصد دارد به همه کولبران آسیب دیده از بحران کرونا کارت هدیه تا سقف یک میلیون تومانی هدیه دهد. برخی کارشناسان انتقاداتی به این روش کمک به نیازمندان دارند.
علی نیک روش کارشناس اقتصادی درباره این موضوع در گفت‌‍‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس گفت: کمک مالی از طریق کارت هدیه به دلایل مختلف بدترین روش کمک مالی است و باید از تداوم این روش خطرناک جلوگیری کرد.
این کارشناس اقتصادی در تشریح دلایل این موضوع گفت: کارت هدیه یکی از مصادیق پولشویی است و در تمام دنیا در این زمینه محدودیت‌های جدی وجود دارد. استفاده بنیاد مستضعفان از این روش باعث خواهد شد که دستگاه‌ها و نهادهای دیگر هم با همین توجیه از این روش اشتباه استفاده کنند.
وی افزود: استفاده از کارت هدیه زمینه فساد را به شدت افزایش خواهد داد و به هیچ وجه نمی‌توان متوجه شد که آیا کارت‌ها هدیه به جامعه هدف اهدا شده یا دزدیده شده‌اند. در این روش ممکن است افرادی که عمدتاً نیازمند هم نیستند چندین بار کمک دریافت کند و بعضی از افراد که جزء نیازمندترین افراد هم هستند حتی یکبار هم کمک دریافت نکنند.
نیک روش با تاکید بر اینکه روش درست کمک مالی به نیازمندان در مرحله اول ایجاد یک پایگاه داده جامع از افراد نیازمند است، اظهار داشت: این پایگاه داده باید بین مراکز کمک‌رسان اعم از انواع خیریه‌ها و … به اشتراک گذاشته شود و تمام نهادهای از این دست باید اطلاعات خود را در آن وارد کنند تا از تمرکز کمک‌ها بر روی افراد خاص و عدم توازن جلوگیری شود. پس از ایجاد این پایگاه داده روش درست برای اعطای کمک مالی، ثبت نام افراد در این پایگاه داده و واریز وجه به حساب بانکی آنهاست.
این کارشناس اقتصادی با تاکید بر اینکه برای کمک مالی به نیازمندان باید از اقدامات احساسی و شتابزده پرهیز شود، اضافه کرد: تجربه کشور نشان داده چنین اقداماتی زمینه بروز فساد و تبعیض را فراهم خواهند کرد و در نهایت سبب نارضایتی بخش قابل توجهی از خود مستضعفین خواهند شد. در عوض نیاز است که به جای اقدامات شتابزده و نابجا از اقدامات زیرساختی و اصولی برای توزیع کمک‌های مالی استفاده شود. چنین رویکردی در بلند مدت موجب رضایت بیشتر مستضعفین و همچنین مبارزه با مفاسد احتمالی در این زمینه خواهد شد.