بتن شاتکریت چیست و چه ویژگی هایی دارد؟

به گزارش روابط عمومی شرکت ساختمانی بانک ملت، بتن از جمله مصالحی ست که از گذشته تا به امروز همواره در صنعت ساخت و ساز مورد استفاده قرار گرفته است. بتن نقش موثری در بالا بردن مقاومت سازه ایفا می کند. با پیشرفت تکنولوژی تجهیزات بسیاری برای اجرای بتن ریزی به منظور تعمیر و یا تقویت سازه تولید شده که انجام بتن ریزی را آسان و نیاز به نیروی انسانی را کاهش داده است. دستگاه بتن پاششی یا شاتکریت از جمله تجهیزاتی است که استفاده از آن در ساخت و ساز رواج یافته و روند بتن ریزی را تسریع بخشیده است.

بتن شاتکریت (پاششی)

بتن پاششی یا شاتکریت, عملیات پاشش بتن یا ملات بر روی سطح حفاری شده توسط جریان هوای فشرده می باشد. این ملات شامل سیمان, ماسه و شن است و به دلیل بالا بودن سرعت پاشش آن بر روی سطح به صورت دینامیکی فشرده می شود. امروزه استفاده از شاتکریت در سراسر دنیا رایج بوده و از این تکنولوژی در لاینینگ کانال ها, مخازن و سدها, تونل سازی, معدن های زیر زمینی, ایستگاه های چاه و حفره های زیر زمینی سنگ شکن ها, استخرهای شنا و … استفاده می شود.

بتن شاتکریت

انواع دستگاه شاتکریت

دستگاه شاتکریت به دو صورت شاتکریت مخلوط تر و شاتکریت مخلوط خشک وجود دارد:

شاتکریت مخلوط تر

در شاتکریت مخلوط تر, بتن آماده وارد پمپ شاتکریت می شود و بعد از عبور از لوله های پلاستیکی به سطح مورد نظر پاشیده می شود. از مخلوط تر در مکان هایی که مقاومت فشاری بالا اهمیت دارد استفاده می شود. با استفاده از این نوع شاتکریت می توان دیوار بتنی با ضخامت ۵۰ سانتی متر و سقف به ضخامت ۲۰ سانتی متر را اجرا نمود.

مزایای شاتکریت تر

ضخامت لوله های بتنی را می توان در محیط هایی که احتمال خوردگی و آتش سوزی وجود دارد, بالا برد.
با استفاده از این روش می توان سازه های بتنی با اشکال غیر منظم را اجرا نمود.
استفاده از شاتکریت تر نیاز به قالب بندی ندارد و به همین دلیل هزینه های مربوط به تامین نیروی انسانی و اجرای قالب بندی را می توان کاهش داد.
از این روش می توان برای روکش نمودن پایه پل ها و لاینینگ تونل ها استفاده نمود.
مقاومت مکانیکی شاتکریت مخلوط تر نسبت به شاتکریت مخلوط خشک بالاتر است.
در این روش بین بتن و میلگرد چسبندگی بهتری صورت می گیرد.

بتن پاششی

شاتکریت مخلوط خشک

در این روش در مرحله آخر هنگام خروج مواد, آب مورد نیاز از سر نازل به آن افزوده می شود. این روش برای انجام کارهای تعمیراتی و روکش کمتر از ۱۰ سانتی متر مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش بتن بدست آمده مقاومت مکانیکی بالایی ندارد.

معایب شاتکریت خشک

بتن بدست آمده مقاومت مکانیکی بالایی ندارد زیرا در این روش از مصالح سنگی درشت دانه استفاده نمی شود.
قسمت عمده ای از ملات به دلیل نچسبیدن و هیدراته نشدن هدر می رود.
پراکنده شدن دانه های سیمان باعث ایجاد گرد و غبار زیادی در محل اجرا می شود.
بعضی از بخش های ملات به دلیل نرسیدن آب به همه ی دانه ها به صورت هیدراته نشده باقی می ماند.
به دلیل آب زیاد احتمال ترک خوردگی و یا انقباض ناشی از خشک شدگی در سطح بتن وجود دارد.